Lembro luces impensables en sitios impensables... aquí tamén hai luces impensables neste verán eterno.
Ir e vir por un outono que trae de novo recordos de boca seca e sonido leve do vento colándose polos buracos do casco... aquí sempre será así; sempre haberá mans moradas polo frío, a risa e a auga... algún día fomos río.
No hay comentarios:
Publicar un comentario