Quixera escribir que todo está ben, que marcho outra vez á montaña. Agora xa sería tempo de porse en marcha, xa hai saídas garantidas, 19 de xuño GII, como estaba previsto. Non escoito nada, como escoitei outras moitas veces. Parece normal despois do que pasou aínda que razonablemente sería o momento de fuxir canto máis lonxe e máis alto mellor, pero ollo, hai que escoitar. Agora está calado. Teño días, pero o máis probable e que marche ó Caucaso: sen chegar a oir nada é o que máis me apetece este ano. Será un xeito "suave" de non saír da espiral e agardar tempos mellores.
Por certo, despois de casi un ano, onte volvín a escalar na rocha, dame mágoa mirar atrás, porén non teño ningunha presión.
No hay comentarios:
Publicar un comentario